Projekty w praktyce

Z pewnością zastanawiacie się – jak i ja to robię - jaki będzie najważniejszy temat w zarządzaniu projektami, zarządzaniu zespołami oraz całymi organizacjami w nadchodzących latach, w zmieniającym się środowisku biznesowym? W środowisku z dominującą rolą wysoko wykwalifikowanych specjalistów – określanych mianem pracowników wiedzy (ang. Knowledge Worker), wymagającym dotrzymywania coraz krótszych terminów dostarczenia złożonych produktów i charakteryzującym się olbrzymią zmiennością.

Ostatnio wielokrotnie spotykamy się [my, czyli Michał Rączka i Jerzy Stawicki] z pytaniami o certyfikacje w obszarze metod zwinnych (Agile), w szczególności o te dotyczące zarządzania projektami. Wiele też spotkaliśmy nieporozumień, lub wręcz niezbyt prawdziwych stwierdzeń, dotyczących tych certyfikacji. Ponieważ, z jednej strony sami zajmujemy się tymi metodami, a z drugiej jesteśmy posiadaczami tych certyfikatów, to przedstawimy krótki przewodnik po istniejących certyfikacjach.

Branża wytwarzania oprogramowania (software development) była pierwszą branżą, która osiągnęła korzyści z zastosowania nowych, zwinnych (agile-owych) metod zarządzania i realizacji projektów i zadań projektowych. Środowisko pracy wysoko wykwalifikowanych specjalistów – pracowników wiedzy, wymagające dotrzymywania coraz krótszych terminów dostarczenia złożonych produktów i charakteryzujące się dużą zmiennością, to obecnie codzienność także wielu innych branż.

Dla osób znających choć trochę podejścia zwinne (ang. Agile) w zarządzaniu projektami już tytuł tego tekstu musi wzbudzić z jednej strony niepokój, z drugiej zaś ciekawość. Z pewnością bowiem zastanawiacie się: czy możliwe jest takie połączenie: „zwinna”, w domyśle lekka jak piórko, modyfikowalna i „metodyka”, w domyśle ciężka, z licznymi procedurami i dokumentami?

Bufor? Tak! Ale jak można go oszacować? Oto jest pytanie!

Poprzedni tekst prezentujący budowę i monitorowanie projektu z wykorzystaniem buforów zakończyliśmy pytaniem: jak określić wielkość bufora? Dziś przyszedł czas na odpowiedź.

Typowy problem w – każdym właściwie – rodzaju projektu, to opóźnienia harmonogramu. Jak się więc przed nimi zabezpieczyć? To jednak źle sformułowane pytanie; powinniśmy raczej zapytać: czy istnieją metody zwiększające szanse dotrzymania obiecanego terminu realizacji projektu?

W dniach 6-7 grudnia 2012 odbyła się II Konferencja „Agile w Biznesie”, organizowana przez Computerworld. Szereg prezentacji wyszło poza tradycyjne zastosowania metod zwinnych (ang. agile) w wytwarzaniu oprogramowania na poziomie zespołu SCRUM-owego w małych firmach, więc było bardzo interesująco.

„Zarządzanie z charyzmą - Psychosemantyka w zarządzaniu” – taki był temat listopadowego seminarium MGR IPMA, prowadzonego przez – dawno przeze mnie niewidzianego – Jana Raudnera. Ta „psychosemantyka” brzmi niezwykle intrygująco – nieprawdaż? Rzeczywiście: nie tylko brzmi, lecz także JEST bardzo intrygujące. Więc po kolei.

Aktualne trendy zarządzania projektami - były tematem pasjonującego spotkania MGR IPMA Polska w dniu 30 października 2012. Prelegentem był dr Bartosz Grucza z Katedry Zarządzania Projektami SGH, który  przedstawił zarówno podsumowanie analiz specjalistów zachodnich, jak i swoje doświadczenia z prac projektowych dla sektora publicznego w Polsce, oraz wyniki badań uczestników ostatnich edycji prowadzonego przez Katedrę Studium Podyplomowego Zarządzanie Projektami.

W ostatnich latach, szczególnie w branży IT wśród firm zajmujących się produkcją oprogramowania, rośnie popularność innych niż tradycyjne, oparte o fazowy model realizacji projektu, metod realizacji prac programistycznych oraz zarządzania takim projektem. Te inne metody określane są zwykle mianem metod "lekkich" lub "zwinnych", określanych angielskim terminem: agile development lub agile project management (APM).

Prowadząc projekty wdrożeniowe systemów klasy ERP (czyli zintegrowanych systemów wspomagających zarządzanie firmą, takich jak SAP, czy MAX) oraz projekty usprawniające zarządzanie projektami w firmach (jak na przykład projekty budowania Biura Zarządzania Projektami (ang. PMO), czy wdrożenia metodyki zarządzania portfelem projektów i projektami) wielokrotnie zastanawiałem się, czy w stosowanych podejściach do zarządzania projektami czegoś jednak nie brakuje. Czegoś dotyczącego zarządzania ludzkimi aspektami projektu i to w odniesieniu do tych wszystkich, których projekt dotyka i wprowadza nowe procesy, metody pracy, narzędzia oraz stanowiska i odpowiedzialności.

Wakacyjne spotkanie Mazowieckiej Grupy Regionalnej IPMA Polska, które odbyło się w dniu 26 lipca 2012 przyciągnęło, mimo letniej pory, całkiem sporą grupę uczestników. Z pewnością intrygujący okazał się tytuł: „3, 4 a może 6 - o co chodzi w Six Sigma”.